Rozciąganie pasywne i aktywne
Rozciąganie często dzieli się również na pasywne i aktywne. Rozciąganie pasywne oznacza, że na tkanki oddziałuje się zewnętrznie, np. poprzez wywieranie nacisku przez trenera lub partnera treningowego w celu zwiększenia amplitudy ruchu. Obecnie pojawia się coraz więcej danych na temat ryzyka związanego z tym rodzajem rozciągania, dlatego lepiej jest stosować aktywne rozciąganie. Polega on na samodzielnym określaniu poziomu rozciągania – jest bezpieczniejszy dla tkanek.
Reklama
Rozciąganie z oporem
W tańcu, balecie i niektórych innych kierunkach często stosuje się rozciąganie z oporem. Z fizjologicznego punktu widzenia jest to najbardziej skuteczna strategia rozciągania, ponieważ mięśnie antagonistyczne pomagają zwiększyć amplitudę ruchu. Oprócz dobrej amplitudy pozwala to uzyskać doskonałą kontrolę ruchu w ekstremalnych pozycjach. Nowoczesne podejście do rozciągania może znacznie zmniejszyć ryzyko kontuzji podczas tych ćwiczeń, a także zmniejszyć subiektywny dyskomfort.
Różne rodzaje rozciągania pozwalają wybrać ćwiczenia, które najbardziej lubisz i które pasują do Twojego obecnego poziomu sprawności i celów sportowych.
Co się dzieje podczas rozciągania?
Podczas rozciągania włókna mięśniowe nie rozluźniają się jednocześnie, więc skuteczny trening będzie wymagał cierpliwości. Nie należy spieszyć się z przejściem do nowego ćwiczenia ani gwałtownie i znacząco zmieniać amplitudy ruchu. Lepiej jest stopniowo poprawiać swoją wydajność.
Niektórym osobom rozciąganie przychodzi znacznie łatwiej niż innym. Dzieci i nastolatki charakteryzują się zazwyczaj większą elastycznością. Wiele z nich może pochwalić się tym, że w dzieciństwie siedziało w szpagacie. Jednak bez regularnego korzystania z tej umiejętności, gibkość stopniowo maleje.
